Het gevecht aan de deur met maritieme derden zonder erfrecht en ultra vires
11 jaar lang vecht ik al tegen instanties zonder resultaat en elke keer de underdog te zijn. Instanties die je komen manipuleren en ondermijnen omdat er schulden zijn die oprecht niet van mij zijn. Daarnaast huppel ik al die jaren al van advocaat naar advocaat. Verhaal uitgelegd en onderbouwd. “U heeft gelijk, het is niet van u maar het wordt moeilijk hier onderuit te komen” en kreeg het advies : “zorg dat je niets hebt en ga ergens in wonen.”
Bizar want je kan zo niet leven met kinderen
Ik heb recht op waardig bestaan. Dus een instantie ingeschakeld voor minnelijk traject. Zij zijn het eens het is niet mijn fout ik ben er in geluisd, maar met 3 jaar ben ik er wel vanaf. Zuur. Heel zuur, want ik hang dus 3 jaar met mijn nek in de strop terwijl het niet mijn schuld is letterlijk en figuurlijk.
Status hersteld
Nu weet ik hoe het zit en mijn status is hersteld. Het is nu mijn potje schaken geworden en ben mijn eigen advocaat nu.
Confrontatie met schuldeiser
De dag breekt aan en ik doe mijn ding. 10:30. De bel gaat en ik maak vrolijk open. De instantie die mij dus eruit zou moeten helpen staat aan de deur. (Nu weet ik wat ik ben en wat ik kan dus geen paniek en geen underdog.)
Ik heb haar al mijn VBA opgestuurd en aanwijzingen gegeven wat ermee te doen. Uiteraard houdt ze zich van de domme. Dat geeft niks, ik volhard. Ik wijs haar nogmaals op mijn aanwijzingen dat wij alleen communiceren via post of mail. Dit heb ik eerder al geschreven op haar verzoek bij haar op kantoor te komen om de documenten te bespreken.
Er valt niets te bespreken
Meerdere malen heb ik aanwijzingen gegeven en zij zijn duidelijk: mijn aanwijzingen waren en zijn dat de schuldeisers derden zonder erfrecht zijn, en zij hun schuld en schade creaties bij de trust belastingdienst dienen in te dienen. Deze is gemachtigd namens mij als enig erfgenaam om te bekijken of de eis die zij hebben legitiem is. Indien ja, dan dient deze uit mijn trust te worden betaald en niet uit mijn huishoudbeursje. Aangezien zij geen contract hebben met mij als mens, zijn deze eisen gebaseerd op fraude. Fraude is strafbaar. Dwang en afpersing naar mij als mens evengoed. Dwang is slavernij. Artikel 4 URVM: slavernij en slavenhandel in iedere vorm is verboden.
Zij verteld mij dat het wel heel ingewikkeld is en zij komt om mij te vertellen dat ik mijn medische gegevens dien in te leveren want de schuldeisers gaan zo niet akkoord met een minnelijk traject.
Minnelijk traject? Akkoord??? Ik kan het niet laten om een lach in mijn mondhoek te toveren. Ik vertel haar dus dat wij enkel communiceren via post of mail (dat was dus al de 5de keer) en zij haar vragen in verband met aanwijzingen kan stellen per mail aangezien zij mijn email adres heeft. Ik stuur mijn aanwijzingen met liefde nogmaals door, indien zij mijn voorgaande mails kwijt zijn: “Maar voor het geval u uw vak niet verstaat en er echt niet uit komt, zal ik mijn documenten en aanwijzingen en een kopie van onze communicatie naar de eisers en dus derden zonder erfrecht sturen.”
Ze lijkt verward en vlug vraagt ze of ze binnen met mij het gesprek kan voortzetten (teveel kijkers in de straat die het mee krijgen).
Ik wijs haar op mijn deurzegel: “U bent niet bevoegd. Dit is mijn ambassade. Ik zie uw vragen wel per mail tegemoet”.
Ik wens haar een fijne voortzetting van de dag en ik sluit mijn deur. Ik heb immers nog leuke dingen te doen.
De documenten zijn verstuurd inclusief communicatie.
Wordt vervolgd…
~Een Enige Erfgenaam
(Naam uit privacy overwegingen niet vermeld, wel bij mij bekend)
