Alle moderne westerse wetgeving is afgeleid van de codificatie
van het canonieke recht in de elfde en twaalfde eeuw
Geschiedenis van de Canons sinds de tweede eeuw AD.
Bron: Canon Law – History
Berman beweert dat het canonieke recht het resultaat is van twee ontwikkelingen in de elfde eeuw als reactie op de Investituurcrisis van 1075 – 1122 waarin paus Gregorius VII het oppergezag opeiste gezag over wereldlijke heersers, en ten tweede de ontdekking van het Justiniaanse recht.
Bron: Harold J. Berman, Geloof en Orde: The Reconciliation of Law and Religion 39, 42, 267-68
The State v. Zimmer 157 betrof een ongebruikelijke draai aan het agentschap en canon law probleem. Een overtreder van een kerk in Minnesota probeerde in zijn strafproces alle 1.752 canons van de Code of Canon Law als bewijs op te voeren.
Bron: 487 N.W.2d 886 (Minn. 1992)
Er zijn in totaal 1.752 Canons binnen het Canonieke kerkelijk recht (Canon Law). De vraag is of het Canonieke kerkelijk recht toegelaten en erkend wordt in de rechtbank. In Nederland kennen we de Codex van het kerkelijk recht met in totaal 1752 canons.
Code of Canon Law 1983 1752 Canons.
Het Canonieke kerkelijk recht gaat zelfs vooraf aan het gewoonterecht (Common Law). Opgemerkt dient te worden dat Amerika gezien wordt als Common Law land, maar ook in Amerika geldt Civiel recht (burgerlijk recht). Nederland is sowieso geen Common Law land. Civiel recht (burgerlijk recht) komt uit Rome. En ‘common law’ komt uit Engeland van de Knights Templar. Ook de ‘common law’ landen zijn ‘common law’ burgerlijk recht landen, die het Corpus Iuris Civilis rechtssysteem gebruiken dat Romeins burgerlijk recht is. Equity Law is het antwoord op ‘common law’.
Je kunt je dus afvragen wiens ‘common law’!
Volkstribunalen liggen ingebed in ‘common law’ burgerlijk recht
Verwarring in meervoud!
1. Gesuggereerd wordt dat volkstribunalen namens het volk (wie is het volk) uitspraken doet.
2. Gesuggereerd wordt dat volkstribunalen onder een andere jurisdictie uitspraken doen en wel onder ‘common law’ maar we hebben hierboven gezien dat ‘common law’ gewoonweg burgerlijk recht is.
3. Gesuggereerd wordt dat volkstribunalen rechtskracht hebben: dit is pertinent onjuist.
4. Eenmaal een uitspraak van een volkstribunaal kan er niet in hoger beroep gegaan worden binnen het huidig rechtssysteem.
Laat je dus niet kanaliseren naar een Volkstribunaal.
De ‘Codex Iuris Canonici‘ uit 1917 beslaat 2414 Canons en zijn vertaald naar het Engels door Dr. Edward N. Peters. Onderstaande bedachte Canons komen ook in de CIC uit 1917 niet voor.
The Cestui Que Vie Trust, Canon Law and the third/final position
of defacto law
Onderscheid de Roman Canon Law (in Nederland: Canoniek kerkelijk recht ofwel Codex van het kerkelijk recht) en de frauduleuze ‘Roman Canon Law’ (zo genoemd door ‘rechter’ Anna von Reitz) geschreven door Frank O’Collins voor zijn vereniging Ucadia Foundation Trust en alleen erkend door Frank en leden van zijn vereniging.
Onderstaande Canons zijn geschreven door Frank O’Collins, die beweert een voormalig Jezuïet te zijn en Jezuïeten-banden te hebben. Het zijn geen erkende canonieke wetten, wat betekent dat geen enkel land de canons van Frank O’Collins erkent of gebruikt, behalve dat Frank O’Collins ze respecteert als wetten voor zijn vereniging zonder rechtspersoonlijkheid (Ucadia Foundation Trust en het gelijknamige youtube kanaal University of UCADIA) en zijn leden houden zich er aan.
Canon 1505 (15041) maakt ook direct duidelijk dat de meer dan 6000 canons geschreven door Frank O’Collins énkel bedoeld zijn voor leden van zijn Ucadia samenleving
(iii) Een Superieure Persoon is het Formulier dat wordt toegeschreven aan een Superieure Trust wanneer er al een geassocieerde True Trust bestaat en er een wettige overdracht is van Eerste Recht van Gebruik en Doel, bekend als ‘Realty’ aan een Superieure Trust in verband met de geboorte van een dienst of overeenkomst in verband met het lidmaatschap van een levend Level 6 Higher Order Life Form aan een geldige Ucadia samenleving2.
1Het Canon volgnummer is afhankelijk van welke bron je raadpleegt. Bovenstaande tekst vind je bij een aantal bronnen met volgnummer 1505 (iii) en bij anderen met volgnummer 1504 (iii).
2The Ucadian model van Frank O’Collins.
Zie ook de pagina ‘Cede Maiori document’, omdat ook de ‘12 presumpties van het Romeinse Hof‘ verwijzen naar Frank O’Collins ten behoeve van zijn UCADIA Foundation Trust. Het Cede Maiori document is definitief teruggetrokken van de pagina ‘Documenten’ van de website van de Hoge Raad van de levende Mensenkinderen (HRM), omdat 1. canon 3228 niet bestaat in Nederlands canoniek recht, en 2. de 12 presumpties van het Romeinse Hof bedacht zijn door Frank O’Collins en niet erkend worden buiten zijn UCADIA Foundation Trust. Het heeft dus geen enkele rechtskracht om te verwijzen naar canon 3228 en de 12 presumpties.
Bron: Frank O’Collins Canons 2035 tot en met Canon 2056 (2057) voor zijn vereniging UCADIA Foundation Trust (Website One Heaven)
Bron: Frank O’Collins Canons 2113 tot en met Canon 2132 inclusief Canon 2124 voor zijn vereniging UCADIA Foundation Trust (Canon 2124 volgens Frank O’Collins) (Website One Heaven)
Bron: In totaal schreef Frank O’Collins meer dan 6000 Canons (Website One Heaven)
Bron: UCADIA Foundation (Website ucadia.org)
Canon 2035
A Cestui Que Vie Trust, also known by several other pseudonyms such as “Term of Life or Years” or “Pur Autre Vie” or “Fide Commissary Trust” or “Foreign Situs Trust” or “Secret Trust” is a pseudo form of trust first formed in the 16th Century under Henry VIII of England on one or more presumptions including (but not limited to) one or more Persons presumed wards, infants, idiots, lost or abandoned at “sea” and therefore assumed/presumed “dead” after seven (7) years. Additional presumptions by which such a Trust may be “legally” formed were added in later statutes to include bankruptcy, incapacity, mortgages and private companies.
Canon 2036
The original purpose and function of a Cestui Que (Vie) Trust was to form a temporary Estate for the benefit of another because some event, state of affairs or condition prevented them from claiming their status as living, competent and present before a competent authority. Therefore, any claims, history, statutes or arguments that deviate in terms of the origin and function of a Cestui Que (Vie) Trust as pronounced by these canons is false and automatically null and void. A Cestui Que (Vie) Trust may only exist for seventy (70) years being the traditional accepted “life” expectancy of the estate.
In terms of the evidential history of the formation of Cestui Que Vie Trusts:
(i) The first Cestui Que Vie Trusts formed were through an Act of Henry VIII of England in 1540 (32Hen.8 c1) and later wholly corrupted whereby the poor people of England, after having all their homes, goods and wealth seized in 1535 (27Hen.8 c.28) under the “guise” of small religious estates under £200, were granted the welfare or “commonwealth” benefit of an Cestui Que Use or simply an “estate” with which to live, to work and to bequeath via a written will; and
(ii) In 1666 Westminster and the ruling classes passed the infamous “Proof of Life Act” also called the Cestui Que Vie Act (19Car.2 c.6) whereby the poor and disenfranchised that had not “proven” to Westminster and the Courts they were alive, were henceforth to be declared “dead in law” and therefore lost, abandoned and their property to be managed in their absence. This supremely morally repugnant act, which remains in force today, is the birth of Mundi and the infamous occult rituals of the British Courts in the wearing of black robes and other paraphernalia in honoring the “dead”; and
(iii) In 1707 Westminster under Queen Anne (6Ann c.18) extended the provisions of “Proof of Life” and Cestui Que Vie, extending the use of such structures ultimately for corporate and other franchise purposes. This wicked, profane and completely sacrilegious act in direct defiance to all forms of Christian morals and Rule of Law has remained a cornerstone of global banking and financial control to the 21st Century; and
(iv) In 1796, King George III (36 Geo.3. c.52 §20) duty was applied to Estates Pur Autre Vie for the first time; and
(v) In 1837 (1 Vict. c.26) and the amendments to the nature of Wills, that if a person under an Estate Pur Autre Vie (Cestui Que Vie) did not make a proper will, then such property would be granted to the executors and administrators.
Canon 2037
A Beneficiary under Estate may be either a Beneficiary or a Cestui Que (Vie) Trust. When a Beneficiary loses direct benefit of any Property of the higher Estate placed in Cestui Que (Vie) Trust on their behalf, they do not “own” the Cestui Que (Vie) Trust and are only the beneficiary of what the Trustees of the Cestui Que (Vie) Trust choose to provide them.
In terms of the evidential history of the operation and any form of relief or remedy associated with Cestui Que Vie Trusts, taking into account all Statutes referencing Cestui Que Vie prior to 1540 are a deliberate fraud and proof of the illegitimacy of Westminster Statutes:
(i) The “first” Act outlining Cestui Que (Vie) Trusts is deliberately hidden under the claimed statutes of the reign of King Richard III in 1483 (1Rich.3 c.1) whereby the act (still in force) states that all conveyances and transfers and use of property is good, even though a purchaser may be unaware it is effectively under “cestui que use” (subject to a Cestui Que Vie Trust). The act also gives a vague and challenge path of relief that if one is of complete mind, not an infant and not under financial duress then any property under Cestui Que Vie Trusts is rightfully theirs for use; and
(ii) The “second” Act outlining Cestui Que (Vie) Trusts is deliberately hidden under the reign of Henry 7th in 1488 (4Hen.7 c.17) permitted lords to render any attempt by people classed as “wards” to demonstrate their freedom useless and that such lords may use writs and other devices to “force” such people back to being compliant “wards” (poor slaves). The only remedy under this act was if a ward demonstrated the waste of the lord as to the property (and energy) seized from the poor (ignorant white slaves); and
(iii) The “third” Act outlining the operation of Cestui Que Vie only hidden this time as Estate Pur Autre Vie was in 1741 under 14Geo.2 c.20) whereby one who was knowledgeable of the Cestui Que Vie slavery system could between the ages of 18 to 20, seek to recover such property under Cestui Que Vie and cease to be a slave. However, the same act made law that after 20 years, the remedy for such recovery was no longer available, despite the fact that the existence of Cestui Que Vie Trusts is denied and Westminster and Banks are sworn to lie, obstruct, hide at all cost the existence of the foundations of global banking slavery.
Canon 2038
As all Cestui Que (Vie) Trusts are created on one or more presumptions based on its original purpose and function, such a Trust cannot be created if none of these presumptions can be proven to exist.
In terms of essential elements concerning Cestui Que Vie Trusts:
(i) A Cestui Que (Vie) Trust may only exist for seventy (70) years being the traditional accepted “life” expectancy of the estate; and
(ii) A Beneficiary under Estate may be either a Beneficiary or a Cestui Que (Vie) Trust. When a Beneficiary loses direct benefit of any Property of the higher Estate placed in Cestui Que (Vie) Trust on their behalf, they do not “own” the Cestui Que (Vie) Trust and are only the beneficiary of what the Trustees of the Cestui Que (Vie) Trust choose to provide them; and
(iii) The original purpose and function of a Cestui Que (Vie) Trust was to form a temporary Estate for the benefit of another because some event, state of affairs or condition prevented them from claiming their status as living, competent and present before a competent authority. Therefore, any claims, history, statutes or arguments that deviate in terms of the origin and function of a Cestui Que (Vie) Trust as pronounced by these canons is false and automatically null and void.
Canon 2039
The Trust Corpus created by a Cestui Que (Vie) is also known as the Estate from two Latin words e+statuo literally meaning “by virtue of decree, statute or judgment”. However, as the Estate is held in a Temporary not permanent Trust, the (Corporate) Person as Beneficiary is entitled only to equitable title and the use of the Property, rather than legal title and therefore ownership of the Property. Only the Corporation, also known as Body Corporate, Estate and Trust Corpus of a Cestui Que (Vie) Trust possesses valid legal personality.
Canon 2040
The Property of any Estate created through a Temporary (Testamentary) Trust may be regarded as under “Cestui Que Use” by the Corporate Person, even if another name or description is used to define the type of trust or use. Therefore “Cestui Que Use is not a Person but a Right and therefore a form of “property”.
Canon 2041
In 1534, prior to the 1st Cestui Que Vie Act (1540), Henry VIII declared the first Cestui Que Vie type estate with the Act of Supremecy which created the Crown Estate. In 1604, seventy (70) years later, James I of England modified the estate as the Crown Union (Union of Crowns). By the 18th Century, the Crown was viewed as a company. However by the start of the 19th Century around 1814 onwards upon the bankruptcy of the company (1814/15) , it became the fully private Crown Corporation controlled by European private banker families.
Canon 2042
Since 1581, there has been a second series of Cestui Que Vie Estates concerning the property of “persons” and rights which migrated to the United States for administration including:
(i) In 1651 the Act for the Settlement of Ireland 1651-52 which introduced the concept of “settlements”, enemies of the state and restrictions of movement in states of “emergency”; and
(ii) In 1861 the Emergency Powers Act 1861; and
(iii) In 1931 the Emergency Relief and Construction Act 1931-32; and
(iv) in 2001 the Patriot Act 2001.
Canon 2043
Since 1591, there has been a third series of Cestui Que Vie Estates concerning the property of “soul” and ecclesiastical rights which migrated to the United States for administration including:
(i) In 1661 the Act of Settlement 1661-62; and
(ii) In 1871 the District of Columbia Act 1871; and
(iii) In 1941 the Lend Lease Act 1941.
Canon 2044
By 1815 and the bankruptcy of the Crown and Bank of England by the Rothschilds, for the 1st time, the Cestui Que Vie Trusts of the United Kingdom became assets placed in private banks effectively becoming “private trusts” or “Fide Commissary Trusts” administered by commissioners (guardians). From 1835 and the Wills Act, these private trusts have been also considered “Secret Trusts” whose existence does not need to be divulged.
Canon 2045
From 1917/18 with the enactment of the Sedition Act and the Trading with the Enemy Act in the United States and through the United Kingdom, the citizens of the Commonwealth and the United States became effectively “enemies of the state” and “aliens” which in turn converted the “Fide Commissary” private secret trusts to “Foreign Situs” (Private International) Trusts.
Canon 2046
In 1931, the Roman Cult, also known as the Vatican created the Bank for International Settlements for the control of claimed property of associated private central banks around the world. Upon the deliberate bankruptcy of most countries, private central banks were installed as administrators and the global Cestui Que Vie/Foreign Situs Trust system was implemented from 1933 onwards.
Canon 2047
Since 1933, when a child is borne in a State(Estate) under inferior Roman law, three (3) Cestui Que (Vie) Trusts are created upon certain presumptions, specifically designed to deny the child forever any rights of Real Property, any Rights as a Free Person and any Rights to be known as man and woman rather than a creature or animal, by claiming and possessing their Soul or Spirit.
Canon 2048
Since 1933, upon a new child being borne, the Executors or Administrators of the higher Estate willingly and knowingly convey the beneficial entitlements of the child as Beneficiary into the 1st Cestui Que(Vie) Trust in the form of a Registry Number by registering the Name, thereby also creating the Corporate Person and denying the child any rights as an owner of Real Property.
Canon 2049
Since 1933, when a child is borne, the Executors or Administrators of the higher Estate knowingly and willingly claim the baby as chattel to the Estate. The slave baby contract is then created by honoring the ancient tradition of either having the ink impression of the feet of the baby onto the live birth record, or a drop of its blood as well as tricking the parents to signing the baby away through the deceitful legal meanings on the live birth record. This live birth record as a promissory note is converted into a slave bond sold to the private reserve bank of the estate and then conveyed into a 2nd and separate Cestui Que (Vie) Trust per child owned by the bank. Upon the promissory note reaching maturity and the bank being unable to “seize” the slave child, a maritime lien is lawfully issued to “salvage” the lost property and itself monetized as currency issued in series against the Cestui Que (Vie) Trust.
Canon 2050
Each Cestui Que Vie Trust created since 1933 represents one of the 3 Crowns representing the 3 claims of property of the Roman Cult, being Real Property, Personal Property and Ecclesiastical Property and the denial of any rights to men and women, other than those chosen as loyal members of the society and as Executors and Administrators.
Canon 2051
The Three (3) Cestui Que Vie Trusts are the specific denial of rights of Real Property, Personal Property and Ecclesiastical Property for most men and women, corresponds exactly to the three forms of law available to the Galla of the Bar Association Courts. The first form of law is corporate commercial law is effective because of the 1st Cestui Que Vie Trust. The second form of law is maritime and trust law is effective because of the 2nd Cestui Que Vie Trust. The 3rd form of law is Talmudic and Roman Cult law is effective because of the 3rd Cestui Que Vie Trust of Baptism.
Canon 2052
The Birth Certificate issued under Roman Law represents the modern equivalent to the Settlement Certificates of the 17th century and signifies the holder as a pauper and effectively a Roman Slave. The Birth Certificate has no direct relationship to the private secret trusts controlled by the private banking network, nor can it be used to force the administration of a state or nation to divulge the existence of these secret trusts.
Canon 2053
As the Cestui Que Vie Trusts are created as private secret trusts on multiple presumptions including the ongoing bankruptcy of certain national estates, they remain the claimed private property of the Roman Cult banks and therefore cannot be directly claimed or used.
Canon 2054
While the private secret trusts of the private central banks cannot be directly addressed, they are still formed on certain presumptions of law including claimed ownership of the name, the body, the mind and soul of infants, men and women. Each and every man and woman has the absolute right to rebuke and reject such false presumptions as a member of One Heaven and holder of their own title.
Canon 2055
Given the private secret trusts of the private central banks are created on false presumptions, when a man or woman makes clear their Live Borne Record and claim over their own name, body, mind and soul, any such trust based on such false presumptions ceases to have any property.
Canon 2056 (2057)
Note: mistakenly, some refer to Canon 2056 with Canon 2057!
Any Administrator or Executor that refuses to immediately dissolve a Cestui Que (Vie) Trust, upon a Person establishing their status and competency, is guilty of fraud and fundamental breach of their fiduciary duties requiring their immediate removal and punishment.
Bron: Frank O’Collins Canons 2035 tot en met Canon 2056 (2057) voor zijn vereniging UCADIA Foundation Trust
Bron: Frank O’Collins Canons 2113 tot en met Canon 2132 inclusief Canon 2124 voor zijn vereniging UCADIA Foundation Trust (Canon 2124 volgens Frank O’Collins)
Bron: In totaal schreef Frank O’Collins meer dan 6000 Canons
Bron: UCADIA Foundation
The Slavery System
Whether we realized it or not, until recently, we were all ‘legally’ debt or ‘labor’ slaves, as were our parents, our grandparents and great grandparents before us.
Since 1933 every new child born was required to be ‘registered’, thereby creating a Corporate Person, effectively denying that child any rights as an owner of Real Property.
The act of registering a child contracted them as chattel, and the birth record was a deceptive legal way of getting the parents to sign the baby away. The birth record was in fact a promissory note that was converted into a slave bond, which was then sold to a private reserve bank effectively giving ownership of the child to the bank.
Each new baby’s contract was sealed by either a drop of their blood or by an ink impression of their foot onto the birth record. This ‘signature’ was used to create their lifetime value, evidenced by their labor and the taxes and costs of that labor as monetized currency – all designed to keep people in servitude for their entire lifetime.
The banks have been the modern slave owners and as the saying goes, “He who owns the debt owns the people.” The way the Slavery System was imposed on us meant that even if we did end up paying off our house or our car, we never actually owned it, because our right to any Real Property ownership was given away at the registration of our birth.
This has been legal process since 1540 via something called a Cestui Que (Vie) Trust, and this was still in effect until the recent UCC Rulings changed the legal landscape and reinstated the un-rebuttable fact that no-one can own our ‘selves or own our bodies.
The slavery system remained intact for so long because of educational doctrines, the influence of our community at large and because so many people accepted and embraced their slavery by waiting for others to help them or to tell them what they should/could or should/could not do. Enforcers like the police and courts made sure we stayed within the slavery system and incarcerated us if we chose to live as FREE individuals.
Nederlandse vertaling Canon 2056 (2057)
Let op: ten onrechte verwijzen sommigen met Canon 2057 naar Canon 2056: het ligt er maar aan welke bron je raadpleegt!
Elke Beheerder of Executeur die weigert een Cestui Que (Vie) Trust onmiddellijk te ontbinden, nadat een Persoon zijn status en bekwaamheid (competentie) heeft vastgesteld, is schuldig aan fraude en fundamentele schending van zijn fiduciaire plichten, hetgeen zijn onmiddellijke verwijdering en bestraffing vereist.
Het slavernij systeem
Of we het ons nu realiseren of niet, tot voor kort waren we allemaal ‘legale’ schuld- of ‘arbeids’slaven, net als onze ouders, onze grootouders en overgrootouders voor ons.
Sinds 1933 moest elk nieuw geboren kind worden ‘geregistreerd’, waardoor een natuurlijk persoon werd gecreëerd, die het kind in feite alle rechten ontnam als eigenaar van onroerend goed.
De registratie van een kind contracteerde het als roerend goed, en de geboorteakte was een misleidende juridische manier om de ouders zover te krijgen dat ze de baby weggaven. Het geboorteregister was in feite een promesse, die werd omgezet in een slavenobligatie, die vervolgens werd verkocht aan een private reservebank, waardoor de bank eigenaar werd van het kind.
Het contract van elke nieuwe baby werd bezegeld met een druppel bloed of een inktafdruk van de voet op de geboorteakte (in Amerika: in Nederland vindt deze handeling niet plaats). Deze ‘handtekening’ werd gebruikt om hun levenslange waarde te creëren, bewezen door hun arbeid en de belastingen en kosten van die arbeid als geld – allemaal ontworpen om mensen hun hele leven lang in slavernij te houden. (Feitelijk gaat het om de geldwaarde (bestaanswaarde), die de levende mens heeft voor de bestaanseconomie: zie pagina 4/7 van de Verklaring Beneficiaire Aanvaarding onder Voorrecht van Boedelbeschrijving.)
De banken zijn de moderne slavenhouders en zoals het gezegde luidt: “Wie de schuld bezit, bezit het volk.” De manier waarop het slavernijsysteem aan ons werd opgelegd, betekende, dat zelfs als we uiteindelijk ons huis of onze auto zouden afbetalen, we er nooit echt eigenaar van waren, omdat ons recht op enig onroerend goed werd weggegeven bij de registratie van onze geboorte.
Dit is een juridisch proces sinds 1540 via iets dat een Cestui Que (Vie) Trust wordt genoemd, en dit was nog steeds van kracht totdat de recente UCC-uitspraken het juridische landschap veranderden en het onweerlegbare feit dat niemand eigenaar kan zijn van ons of onze lichamen.
Het slavernijsysteem bleef zo lang intact vanwege onderwijsdoctrines, de invloed van onze gemeenschap in het algemeen en omdat zoveel mensen hun slavernij accepteerden en omarmden door te wachten tot anderen hen hielpen of hen vertelden wat ze wel of niet moesten of mochten doen. Handhavers zoals de politie en de rechtbanken zorgden ervoor dat we binnen het slavernijsysteem bleven en sloten ons op als we ervoor kozen om als VRIJE individuen te leven.
The Wills Act 1837 (UK)
The Wills Act 1837 (UK) is still the current legislation here in NZ today. We see that our god given estates have been split in half. They hold the “Real estate” and we hold the “personal estate”. We have a basic comprehension of how they did this. And yes, it was via mum’s consent (unknowingly). The hereditament is no longer under your beneficial control.
Ontstaansgeschiedenis Cestui Que Vie
Om iets over het ontstaan van de Cestui Que Vie act (CQV) te kunnen zeggen, moeten we terug in de geschiedenis. De CQV kwam tot stand door drie trusts (‘fondsen’), elk gebaseerd op een pauselijk decreet. Deze decreten werden uitgevaardigd door drie Pausen en staan samen ook wel bekend als de ‘pauselijke tiara’, of de ‘Triple Crown of Ba’al’:
De First Crown (eerste kroon) is de ‘Unam Sanctam’ werd uitgevaardigd door Paus Bonifatius VIII op 18 november 1302
In dit decreet staat dat er slechts één heilige, apostolische en Katholieke kerk is. Buiten deze kerk is verlossing en vergeving van zonden niet mogelijk. De bul kan worden gezien als belangrijk document in de vorming van eenheid van de Katholieke kerk en als de bekrachtiging van het pauselijke ambt. Veel mensen zien dit document echter als gruwel, omdat de katholieke kerk de heerschappij claimt over de hele wereld en tevens de geestelijke macht boven de wereldlijke macht stelt. Er staat letterlijk in dat alle mensen zich dienen te onderwerpen aan de Romeinse paus om zo verlossing te bereiken. (“Bovendien verklaren we, we verkondigen, we definiëren dat het absoluut noodzakelijk is voor redding dat elk menselijk wezen onderworpen is aan de paus van Rome.”)
Ook stelt Paus Bonifatius VIII dat de geestelijke macht boven de wereldlijke macht is geplaatst. Hij verwijst hiervoor naar Jeremia 1:12: “Nu, op deze dag, geef ik ( je gezag over alle koninkrijken en volken, om ze uit te rukken en te verwoesten, om ze te vernietigen en af te breken, op te bouwen en te planten.”
Voor u belangrijk om te weten, is dat in deze First Crown in feite alles dat een mens van nature rechtmatig toekomt werd overgebracht in de trust. Het was het ontstaan van de registratie op NAAM in KAPITALEN, de legale fictie oftewel juridische entiteit ofwel de natuurlijk persoon.
De Second Crown (tweede kroon) is het ‘Aeterni Regis’, uitgevaardigd door Paus Sixtus IV in 1481
Dit decreet zorgde ervoor dat geboortecertificaten (geboorteakten) konden worden verhandeld door de Centrale Bank van een Staat als promesse, als staatsobligatie. Kon een bank na 7 jaar deze staatsobligatie niet verzilveren, dan werd het betreffende kind als ‘dood en verloren op zee’ (verloren ‘goed’ = DAS = Dead at See) verklaard. Hiermee vervalt eigendomsrecht op ons lihcaam aan de Hogepriester. De geboorteakte fungeerde dan nog louter als onderpand.
De Third Crown (derde kroon) werd uitgevaardigd in 1537 door Paus Paulus III
Met dit decreet verloren wij de zeggenschap van onze ziel als ‘bestuurder’ van ons lichaam. Onze status werd ons ontnomen. Onze ziel raakte verloren in de ‘zee van zielen’ (zie ook Maritime Law), terwijl ons bestaansrecht enkel nog vertegenwoordigd was als obligatie van de Staat. Onze geest is echter eeuwig en kan nooit verkocht en/of verhandeld worden.
In 1666 werd deze laatste kroon bekrachtigd door het Londense parlement. Londen had enorm te lijden gehad onder de pest, en nu hadden enorme branden de stad bijna volledig verwoest. Achter gesloten deuren vaardigde het Londense parlement een wet uit: de Cestui Que Vie Act 1666. Deze wet rechtvaardigde het in bezit nemen van alle eigendommen van zowel mannen als vrouwen. Dit bezit werd opgenomen in een trust, waar de staat de trustee van werd. De staat hield alle eigendom in bewaring, tot een ‘levend mens van vlees en bloed’ zich meldde om er aanspraak op te maken.
Bron: Pauselijke bullen op Wikipedia
Bron: Cestui Que Vie Act 1666
‘The Crown’ was oorspronkelijk toegekend aan Spaanse Koning, ‘The Crown of Aragon’. In 1604 ging the Crown naar Koning James I van Engeland door toedoen van Paus Paulus V. Engeland verloor de Crown weer in 1816 na het opzettelijk bankroet van Engeland (Nathaniel Rothschild Waterloo) aan de Temple Bar / Crown Bar of Simpelweg ‘Crown’ en deze is sindsdien verantwoordelijk voor administratie van het ‘oogsten van zielen’.
Lees meer op de Menu pagina ‘Principes vs Wetten‘.
Zoek via het zoekvenster naar de artikelen met het zoekitem UCC: in de disclaimer op de menu pagina ‘Welkom levend mens‘ vind je een overzicht van hetgeen géén onderdeel uitmaakt van het autonome pad vanuit de in private CQV LLC Erfrechtelijke documenten, en UCC is daar één van. In de Webinar met het Thema ‘Wat is de reden dat UCC, ZHO, (inschrijven bij) Common Law (Court), Live Life CLAIM, opzeggen machting besturen geen onderdeel zijn van het pad met de Erfrechtelijke documenten?’ reik ik je inzichten aan om te kunnen onderscheiden: zie voor de Agenda de pagina ‘Webinars‘.
Zie voor verdere informatie betreffende de vooruitbetalingen van jouw elementaire levensbenodigdheden het document ‘Verklaring Beneficiaire Aanvaarding onder Voorrecht van Boedelbeschrijving’ (met name pagina 4/7) dat vrijelijk beschikbaar is op de pagina ‘Documenten‘ van de website van de Hoge Raad van de levende Mensenkinderen (HRM).
Sta op in de jou door God gegeven Erfenis
Corrigeer je DAS status (debtor) naar levende man of vrouw standing (creditor).