mascha Vdf roedelof Geachte heer / mevrouw,
Om met de deur in huis te vallen, Mijn kind valt uit. Mijn kind vertoonde al vroeg tekenen dat er iets niet lekker ging op school. Hij had moeite met lezen en het volgen van de taallessen. Hij is getest op EED en bij het gesprek werd al gezegd dat mijn kind al snel zijn plafond zou bereiken. Er is geprobeerd om mijn kind door middel van schakelklassen bij te laten komen omtrent zijn lezen.
Na de eerst lockdown was zijn achterstand “volgens maatstaven” dusdanig dat hij in de stress schoot. Met alle gevolgen van dien. Vervolgens sloot de school wederom. Ik heb aangegeven aan school en stichting leergeld dat er geen laptop aanwezig is en gevraagd voor hulp. Stichting leergeld gaf te kennen dat daar niet mee geholpen kon worden en de school reageerde niet op mijn hulpvraag. Uiteindelijk heb ik het kunnen regelen met de laptop van mijn oudste kind en beide gesplitst kunnen laten mee doen aan online lessen.
Dat neemt niet weg dat mijn kind er enorm onder lijdt, Hij is bang dat hij, zoals hij telkens hoorde in jeugdjournaal op school, indoctrinatie, dat hij besmettelijk is voor leerkrachten, kinderen, ouders en opa en oma. Een kind is gevaarlijk? Of is de school dat? Dit alles komt boven op de druk dat hij niet mee komt. Het gevolg was dat hij bloedneuzen kreeg, buikpijnen, niet slapen, niet willen eten, veel huilen en zijn concentratie was compleet weg. Alles is vervangen door angst. Ook waren er dagen dat hij overal in zijn lijf pijn had en niet in staat was fatsoenlijk op te staan. Er bleef niets over van mijn kind.
Door het ontbreken van een laptop voor de online lessen van school ben ik zelf met de boeken die de kinderen meekregen aan de slag gegaan. Wat ik zag schetste mijn verbazing. Mijn kind krijgt rekenen, taal en alle andere lessen op niveau eind 4/5 terwijl hij “Dyslectisch” is. De uitleg van school is dat hij de redactie sommen niet goed volgt i v m lezen.
En hier komt mijn zorg. Hij zit in groep 7 en zal dus na de zomervakantie doorgaan naar groep 8. Ik als moeder voorzie hier problemen. Mijn kind zal dus geen gelijke kans op een vervolg opleiding krijgen door zijn achterstand.
In het VN kinderverdrag staat dat een kind recht heeft om te leren en het recht hebben op gelijke kansen. Het leerrecht is door wetgeving omgezet naar leerplicht bij aanname voor zuivere aanvaarding. Echter het recht op gelijke kansen blijft bestaan.
De status van mijn kind is hersteld dwz dat hij levende mens is en geen ID. Urvm is dus van toepassing. Ondanks dat mijn kind ziek is ben ik met hem gaan oefenen op de hoeveelheid wat niet belastend is voor hem. Hij had thuiswerkboekjes mee in zijn stapeltje voor groep 7, wat op zich al vreemd is, aangezien hij op school dus eind 4 volgt en thuis dan groep 7 stof zou moeten maken. Ook heb ik online lessen voor groep 7 gevonden en ben deze met hem gaan oefenen. Het 1 op 1 leren en rekening houden met de tijd dat hij zijn concentratie vast kan houden en alle stressfactoren uitgeschakeld, maakt dat hij het volgt.
De school gaf aan zich zorgen te maken om zijn ontwikkeling. Ik deel die zorg, echter met een andere kijk. Ik maak mij zorgen om zijn psychische (door indoctrinatie en tags), leer ontwikkeling en daarmee de kansen die voor hem in het verschiet liggen. Het sociale aspect maak ik mij geen zorgen om. Sociaal is in zijn omgeving meer dan voldoende aansluiting.
Ik ben gaan kijken naar een andere onderwijsvorm die hem wel zou kunnen helpen en kwam daarbij uit op IBBO. Deze is meer gericht op het tempo van het kind. Echter het schoolgeld wat betaald dient te worden voor deze particuliere school, kan ik zelf niet bekostigen. Passend onderwijs wat voor MIJN kind passend is, is op een reguliere school niet haalbaar. Zij zijn ook beperkt in hun kunnen wat hulp op maat bieden betreft. Zij kunnen begrijpelijk niet 1 op 1 sessies bieden. Ik weet dat zij deze niet kunnen bieden omdat ik zelf 4 jaar lang in groep 5,6 en 7 op deze school ELKE dag heb meegedraaid als hulpmoeder in leesgroepen, rekenen en andere lessen waar mijn hulp inzetbaar was. Ik neem de school niets kwalijk. zij doen wat zij aankunnen binnen hun kaders.
Er vanuit gaande dat ik mijn zorg en problematiek waar ik tegen aan loop duidelijk heb kunnen maken., kunt u wellicht iets betekenen. Enkele gedachten: miepziek contract, Samenwerkingsverband inzetten voor ibbo, zelf les geven.
Graag ontvang ik een reactie van u.
Met vriendelijke groet,
Een Enige Erfgenaam
(Naam niet vermeld uit privacy overwegingen: wel bij mij bekend)
